Niall (część 6)

Podziękowałam za pyszną kawę i ze sztucznym uśmiechem poszłam do pokoju Niall,

po pretekstem zmęczenia i chęci położenia się spać. Tak jak mówił Horan. Na piętrze odszukałam odpowiednie drzwi z tabliczką jego imienia i weszłam do środka. Nie przypominał za nic pokoju Nialla z naszego domu, gdzie wszystko było urządzone nowocześnie z precyzją i dokładnością, a kolory odpowiednio dopasowane. Tu istniał totalny chaos, a kolory mieniły się milionami barw. Kilka dziecinnych rzeczy, ale też dużo płyt i książek. Zobaczyłam obok biurka stojącą, moją walizkę, więc podeszłam do niej i położyłam na podłodze, abym mogła swobodnie wyjąć odpowiednie ubranie i kosmetyki. Usiadłam na szarej wykładzinie i otworzyłam wieko torby, a gdy znalazłam to czego szukałam nie wstając zobaczyłam na biurku czarną ramkę z moim zdjęciem. Odłożyłam ubranie na wieko walizki i wstałam z podłogi biorąc w dłonie ramkę. Na widok mojego zdjęcia uśmiechnęłam się i odłożyłam przedmiot. Ciekawiło mnie co jeszcze ma w pokoju, wiec zrobiłam małą przechadzkę po pomieszczeniu, oglądając inne rodzinne zdjęcie, stosy komiksów na szafce nocnej, a nawet lezące obok szafy kije do golfa. Gdy już wszystko przejrzałam postanowiłam wziąć prysznic i położyć się spać.Łapiąc po drodze swoje rzeczy napotkałam na korytarzy Grega, który pokazał mi miejsce gdzie mogę się umyć. Weszłam do łazienki i widząc swoje zmarnowane odbicie w lustrze przypomniałam sobie, ze mój obiekt westchnień prowadzi miłą i kto wie może i nawet romantyczną rozmowę z Barbarą. Na samą myśl o mało nie zwymiotowałam wypitej kawy. Pozbyłam się zbędnych ubrań, a po chwili wzięłam ciepły prysznic, po którym troszkę ochłonęłam. Przebrałam się w szare, dresowe spodnie i niebieską koszulkę na ramiączkach, a włosy splątałam w wysokiego koka. Odświeżona wróciłam do pokoju Horana, a na jego łóżku zastałam właściciela tego pokoju. 
- Rozpakowałem nasze rzeczy do szafy. Nie gniewasz się, że grzebałem w twojej walizce? - zapytał odłożył telefon na szafkę nocną. 
- Nie. - odpowiedziałam i chcąc wyszukać swojego telefonu zaczełam grzebać w mojej podręcznej torebce, stojącej na małym stoliczku. 
- Nie zapytasz co u Barbary? - zdziwił się. 
- Po co mi to wiedzieć? - zadałam pytanie nawet nie odwracając się na niego i wciąż szukając komórki w wnętrzu torebki. 
- Nie interesuje Cię to? Myślałem, że..
- To źle myślałeś. - powiedziałam udając rozbawioną. - Idę do salonu spać.- powiedziałam i nie racząc zerknąć na blondyna zmierzałam ku wyjściu z pokoju. 
- TI porozmawiajmy. - krzyknął, a ja przekroczyłam próg i odwracając głowę zobaczyłam jak siedzi na krawędzi łóżka. 
- Masz ochotę porozmawiać, to zadzwoń do swojej dziewczyny. Dobranoc. - powiedziałam i niegłośno trzasnęłam drzwiami, idąc do salonu. weszłam do pomieszczenia, w którym nie było nikogo, więc usiadłam na kanapie podciągając kolana pod brodę,kładąc ją na nie. Z mojego oka popłynęłam mała jedyna łza, która zawierała cała swoja złość, żal, smutek. Po kilku bezdźwięcznych minutach poczułam czyjąś obecność, a po chwili przed sofą kucnął Niall.
- Co się dzieje, TI?- zapytał z troską, a ja schowałam załzawione oczy między lewym ramieniem a kolanem. 
- Chcę być w samotności.  - stwierdziłam szepcząc. Niall wziął w dłonie moją dłoń i przyłożył do swojego policzka. 
- Ale nie chcę, żebyś czuła się samotna. TI ty płaczesz? - zapytał siadając po mojej lewej stronie. 
- Wydaje Ci się. - odwróciłam szybko głowę w druga stronę.
- To spójrz na mnie. - powiedział stanowczo, a ja kilka razy zaciągnęłam się powietrzem i ustabilizowałam oddech oraz bicie serca. Zwilżyłam także usta i zamknęłam oczy odwracając głowę w stronę chłopaka. Otworzyłam źródło zmysłu i ujrzałam zmartwioną twarz Nialla, który kciukiem przejechał po mojej skórze pod okiem, wycierając wilgotne miejsce. 
- Kłamczuch. - uśmiechnął się chcąc rozluźnić atmosferę, ale widząc, że na marne jego starania spoważniał. - Boli Cię coś? Skrzywdził Cię ktoś? - zapytał.
- Boli mnie głowa i tyle. Chciałabym się już położyć. - skłamałam. Miałam w myślach całkiem inną odpowiedź, ale nie mogłam mu powiedzieć, że boli mnie serce, bo mnie krzywdzisz, nie mając o tym pojęcia. 
- Idź do mojego pokoju, a ja będę spać tutaj. - powiedział patrząc na mnie z troską, co powodowało u mnie chaos latających motylków, które łaskotały mnie niesamowicie.  
- Nie, no co ty. Ja się tutaj położę. - powiedziałam opierając głowę o oparcie kanapy i zrzucając nogi na panele. 
- Wypad. - powiedział stanowczo, ale z uśmiechem, a ja zaśmiałam się na widok jego mini i wstałam. Pomachałam mu, a on przesłał mi w powietrzu buziaka i poszłam do jego królestwa. Położyłam się pod ciepłą kołdrą i oglądając sufi zasnęłam. Rano obudziłam się już po szóstej, a z racji, że była już w pełni sił, a zmęczenie odeszło w zapomnienie postanowiłam wstać i zrobić śniadanie. Po szybkim prysznicu wróciłam do pokoju blondyna i ubrałam biały podkoszulek oraz szare dresy, narzuciłam na ramiona beżowy niezapinany sweterek, a na stopy ciepłe skarpetki. Zeszłam do kuchni, a tam zastałam Maurę, która przygotowywała ciasto na jutrzejsze święta. 
- Dzień dobry. Pani też nie może spać? - zapytałam siadając na krzesełku przy kuchennej wyspie. 
- Martwię się o Nialla. - powiedziała, na co mnie ogarnęlo niezrozumienie, a nawet strach.
- Dlaczego? - zadałam pytanie nalewając sobie do kubka, świeżej kawy z dzbanka.
- Powiedz mi, czy ostatnio nie narzekał na nic. Może zauważyłaś coś dziwnego w jego zachowaniu? - usiadła obok mnie, a ja starałam przypomnieć sobie coś podejrzanego w ostatnim czasie. 
- Nie, raczej normalnie się zachowuje. - stwierdziłam. 
- Ostatnimi czasy jest nie obecny, nieskoncentrowany nawet na rozmowie. Boję się, że dzieje się coś w jego życiu złego, a jest tak daleko. - powiedziała smutna, a z jej oczu spłynęła łza. Wstałam z krzesełka przytulając ją do siebie. 
-Mimo, ze jest daleko od domu to nikt z nas nie pozwoli na jego cierpienie, a jeżeli coś mu się stanie damy mu wsparcie i miłość. - powiedziałam, na co ona mocniej mnie przytuliła. 
- Chłopcy i ty jesteście najlepszym co go spotkało. - stwierdziła z uśmiechem. 
- Jutro są święta, więc nie dołujmy się i cieszmy, że spędzimy je razem z nim. - powiedziałam wychodząc z jej objęć. 
Do 13 pomogłam przy świątecznych wypiekach, a Niall z resztą meskiej części rodziny zajęli się świątecznymi dekoracjami choinki. Po 13 mama przyjaciela wyrwała mnie na zakupy, więc miałam okazje bliżej ją poznać. Nie obeszło się bez kilku fanek oraz dziennikarzy, ale nie przejęłam się, ze jutrzejszym głównym tematem tabloidów może być dzisiejszy wypad mamy Horana z jego przyjaciółką. Do tego można wymyślić tysiąc fabuł bajek. Po zakupach, na których nabyłam nowe buty i śliczną sukienkę na jutrzejszą okazję, wróciłyśmy do domu. Z racji tego, że Maura kupowała także prezenty dla rodziny podsunęłam jej kilka pomysłów oraz sama kupiłam kilka drobiazgów. 


Hej. Siędzę i słucham VerbyXD Matko jakie to stare. Jak u was? Mam wejścia z Azerbejdżanu...dzięki technikum turystyczne, bo nie wiedziałabym o istnieniu tego kraju. :D